TSUE wydał 18 marca 2021 r. w polskiej sprawie wyrok dotyczący zasad odliczania VAT naliczonego przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów.
Przepisy ustawy o VAT w obecnym brzmieniu uzależniają prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu WNT w tym samym okresie, w którym jest wykazywany VAT należny, od rozliczenia VAT należnego w terminie trzech miesięcy od końca miesiąca w którym powstał obowiązek podatkowy (art. 86 ust. 10b pkt 2 lit. b ustawy o VAT). Wykazywanie WNT po upływie trzymiesięcznego okresu skutkuje zatem obowiązkiem zapłaty odsetek od zaległości podatkowej.
TSUE uznał polskie przepisy w tym zakresie za niezgodne z Dyrektywą VAT. Wskazał, że prawo do odliczenia VAT naliczonego może być uzależnione wyłącznie od materialnych warunków przewidzianych w Dyrektywie VAT, tj. w przypadku WNT – związku prowadzonej działalności gospodarczej z czynnościami opodatkowanymi VAT.
Przepisy Dyrektywy VAT wprowadzają wprawdzie również warunki formalne w postaci obowiązku uzyskania faktury oraz rozliczenia VAT należnego, jednak jak wyjaśnił TSUE okres na spełnienie tych warunków nie może być ograniczony czasowo.
W konsekwencji TSUE uznał, że polskie regulacje w zakresie prawa do odliczenia VAT naliczonego z tytułu WNT po upływie trzymiesięcznego terminu:
· skutkują wykazaniem VAT naliczonego i należnego, związanych z tym samym nabyciem wewnątrzwspólnotowym, w różnych okresach rozliczeniowych, niezależnie od okoliczności danej sprawy, dobrej wiary podatnika i powodów opóźnienia w wykazaniu VAT należnego, a tym samym wbrew zasadzie neutralności obarczają podatnika ciężarem VAT,
· wykraczają poza to, co jest konieczne w celu prawidłowego poboru VAT, tym bardziej, że w przypadku WNT organom podatkowym nie powinna być należna żadna kwota.
TSUE potwierdził zatem linię orzeczniczą polskich sądów administracyjnych, że wprowadzenie dodatkowego wymogu, który prowadzi do wykazania VAT należnego i naliczonego z tytułu WNT w dwóch różnych okresach rozliczeniowych jest sprzeczne z prawem unijnym. Wyrok wprawdzie dotyczy WNT, jednak zawarte w nim konkluzje mają charakter uniwersalny i mogą być również odnoszone do importu usług. W praktyce oznacza to, że podatnicy zyskali ważny argument w sporach z organami podatkowymi w tym zakresie.
Infomacja przygotowana przez firmę WTS&Saja